Turku

Turku (Abo po szwedzku ) było kiedyś stolicą państwa. Utraciło swój status w 1812 roku a obecnie jest to miasto uniwersyteckie i ważny ośrodek kulturalny.

W sercu miasta znajduje się katedra zbudowana jeszcze w XIII wieku na "Owczym kopcu" - przedchrześcijańskim miejscu kultu. Była wielokrotnie niszczona przez pożary, ale grube mury ocaliły średniowieczne pamiątki. Bezpośrednio na zewnątrz katedry stoi posąg Pera Brahe, gubernatora Finlandii w XVII wieku i pierwszego szwedzkiego oficera, który poświęcił więcej uwagi Finom, popierając program zwalczania analfabetyzmu oraz zakładając pierwszy w kraju uniwersytet.

Tuż obok katedry można zobaczyć najstarsze części Abo Akademii , jedynego szwedzkojęzycznego uniwersytetu w Finlandii. Po drugiej stronie katedry, na małym wzgórzu mieści się Muzeum Morskie i Obserwatorium. Jest tam wiele morskich i astronomicznych osobliwości, jednak największą atrakcją jest wspaniały widok na Turku i na archipelag, który można podziwiać z okien na najwyższym piętrze. Specjalnie dla nas pan otworzył także jeden z sąsiednich budynków, w którym mieści się bardzo ciekawa ekspozycja poświęcona żegludze zimowej.

Obejrzeliśmy także skansen, gdzie kupiliśmy świeży chleb, landrynki, popodziwialiśmy przy pracy między innymi koronkarki.
Skansen w Turku jest bardzo nietypowy. Większość skansenów na świecie powstaje poprzez gromadzenie (zwożenie) w jakieś miejsce zabytków architektury. W Turku skansen powstał poprzez przekształcenie w niego dawnej rzemieślniczej dzielnicy miasta. Kiedy po pożarze w 1827 roku planowano układ nowego miasta dzielnica Luostarinmaki (jakie piękne są fińskie nazwy) miała zostać zrównana z ziemią. Jednak na nasze szczęście wykonanie planowanych robót opóźniło się i jeszcze w początkach XX wieku dzielnica wciąż istniała. Wiele z domów było jednak w bardzo złym stanie. Pierwszy krok do zachowania dzielnicy został zrobiony w 1908 roku. Idea powstania muzeum pojawiła się w latach 30'tych. Ostatecznie Muzeum Rzemiosła (jak oficjanie nazywa sie skansen) zostało otwarte latem 1940 roku. Ideą powstania muzeum było zachowanie zanikających lub znacznie zmieniających się z postępem technicznym zawodów. W tej chwili prezentowanych jest około czterdzieści różnych zawodów, między innymi: piekarz, zegarmistrz, kołodziej, bednarz, stolarz, krawiec, garbarz.

Promenadą wzdłuż rzeki Aura doszliśmy do przystani, gdzie stoi dawny żaglowiec, który oczywiście można samemu zwiedzać i zaglądać do każdej dziury.

Najważniejszym symbolem Turku jest zamek, wzniesiony daleko od centrum miasta. Zamek (tzw. "stary") został założony w XII wieku przez szwedzkiego króla Eryka Świętego. "Nowy zamek" dobudowano ok.1280 roku, jednak stopniowa rozbudowa w kolejnych wiekach tłumaczy niejednolitość architektury. Najlepszy okres przypada na lata 1556 - 1563, kiedy to królewicz szwedzki Jan przebudował rezydencję w stylu renesansowym. Najwspanialsza, spośród wielu uroczystości odbyła się w czasie świąt Bożego Narodzenia w 1563 r. na przyjęcie świeżo poślubionej przez niego Katarzyny Jagiellonki.

Na zachód od Turku leży miejscowość Naantali , gdzie mieści się park rozrywki dla dzieci Dolina Muminków . Z przewodnika doczytaliśmy o tym dopiero wyruszając dalej na wschód, a że wioska była czynna gdzieś do 18 musieliśmy zrezygnować. Mogliśmy się za to pocieszyć pijąc oranżadki muminkowe i zbierając kolekcję kapsli. Muminki są zresztą w całej Finlandii mocno eksploatowane: można kupić z ich podobizną kartki, koszulki, kubki, zeszyty itp.

Oczekuję na uwagi.

Na początek
Poprzednia strona Następna strona