| Finmark (2) - półwysep Varanger-HalvoyaFinnmark - jak sama nazwa wskazuje - jest najbardziej na północ wysuniętą częścią ... Norwegii. Między Sor-Vaeanger a półwyspem Varanger-Halvoya usadowiło się miasteczko Tana Bru. W tej ponad 3-tysięcznej stolicy okręgu są w użyciu 3 oficjalne języki: norweski, fiński i lapoński. Nie ma tu specjalnie czego oglądać, można się jedynie wybrać na ryby lub na płukanie złota. Przepływa bowiem przez nie rzeka Tana, trzecia co do długości w Norwegii i jedna z najlepszych w Europie pod względem obfitości w łososie. Głównym miastem regionu jest Vadso, jednak nie ma w nim większych atrakcji. Podczas II wojny światowej niemal całe Stare Miasto legło w gruzach, zniszczone przez radzieckie bomby i wycofujących się Niemców. Dziś na jego miejscu stoi nowoczesne śródmieście pozbawione indywidualnego piękna. Naprzeciwko centrum, na wyspie Vadsoya wznosi się maszt, do którego w 1926 r. Roald Amundsen przycumował swój sterowiec "NORGE" przed ekspedycją na Biegun Północny. Na północ od miasta znajduje się swego rodzaju ciekawostka kartograficzna. Są to dwa słupy skalne zwane Vadso Base A i B. Od XIX Norweskie Towarzystwo Geograficzne zajęło się sporządzaniem dokładnych map kraju. Problem był z dokładnym przeniesieniem wymierzonych odległości na kartkę papieru w celu wiernego odwzorcowania terenu. Potrzebne były jakieś punkty odniesienia. W tym celu stworzono w Norwegii 17 takich punktów bazowych, między którymi bardzo dokładnie wymierzono odległość. Dystans między tymi w Vadso wynosi 3234,9423 m. Wartość ta była używana jako skala przy przenoszeniu odległości rzeczywistych na te na mapie aż do 1969 r. Niezwykłość tych słupów polega na tym, że jako bardzo nieliczne ostały się oba i w dobrym stanie.
Na samym końcu drogi, na małej wyspie znajduje się Vardo, najdalej na wschód wysunięte miasto Norwegii i jedyne leżące w arktycznej strefie klimatycznej. Oczekuję na uwagi. Na początek Poprzednia strona Następna strona |